Magia rozpuszczonych barw – o sensie uczestnictwa w warsztatach akwarelowych
W epoce cyfrowej rewolucji, kiedy wiedza płynie wartkim strumieniem z ekranów komputerów i smartfonów, a filmiki instruktażowe można oglądać bez końca – często całkiem za darmo – wiele osób zastanawia się, czy uczestnictwo w warsztatach artystycznych i kursach malarstwa akwarelowego ma jeszcze jakikolwiek sens.
Przecież wystarczy wpisać w wyszukiwarkę "jak malować akwarelami", by w jednej chwili znaleźć setki poradników, gotowych do odtworzenia krok po kroku.
Czy w takim świecie jest jeszcze miejsce na "staromodne" formy nauki, gdzie trzeba fizycznie zjawić się w pracowni, usiąść z pędzlem przy sztaludze obok nieznajomych i słuchać nauczyciela mówiącego na żywo, nie przez głośnik?
A jednak – zarówno warsztaty stacjonarne, jak i coraz popularniejsze kursy online (ale prowadzone na żywo, w interaktywnej formule) cieszą się niesłabnącym zainteresowaniem. Zapełniają się nie tylko początkującymi, którzy chcą nauczyć się podstaw i uniknąć typowych błędów, ale również doświadczonymi twórcami, szukającymi nowych bodźców, świeżej perspektywy i – co równie ważne – kontaktu z innymi pasjonatami.
Akwarela to medium wyjątkowe – pełne lekkości, przejrzystości i nieprzewidywalności. Kto raz zanurzył pędzel w wodzie z kolorem, ten wie, że zapanowanie nad rozlewającą się plamą to nie tylko technika, ale i intuicja, cierpliwość, a czasem wręcz sztuka pogodzenia się z tym, czego nie da się kontrolować. To właśnie dlatego nauka tej techniki tak bardzo zyskuje, gdy odbywa się w ramach zorganizowanych zajęć, pod okiem doświadczonego instruktora, który nie tylko pokaże, jak coś zrobić, ale też dlaczego warto próbować inaczej.
Warsztaty stacjonarne oferują coś więcej niż tylko wiedzę – to atmosfera wspólnego tworzenia, zapach papieru i farb, spontaniczne rozmowy w przerwach, a często też możliwość bezpośredniego podejrzenia technik, które trudno uchwycić na ekranie.
Z kolei kursy online – zwłaszcza te prowadzone w czasie rzeczywistym – dają uczestnikom luksus pracy w zaciszu własnego domu, bez konieczności dojazdów, z możliwością nagrania zajęć, zatrzymania ich, cofnięcia czy powtórzenia fragmentu, który wydaje się trudny. W dodatku – dzięki nowoczesnym platformom – również online można zadawać pytania, dzielić się postępami, a nawet nawiązywać znajomości, które przeradzają się w długofalowe artystyczne relacje.
W tym felietonie postaram się przyjrzeć bliżej, co tak naprawdę sprawia, że uczestnictwo w kursie – niezależnie od formy – ma głęboki sens.
Czy chodzi tylko o technikę, precyzję i możliwość zadania pytań?
A może o coś znacznie bardziej ludzkiego – o potrzebę bycia częścią wspólnoty twórców, o inspirację, o rytuał regularnego sięgania po pędzel? A przede wszystkim – o odwagę, by pokazać komuś swoją pracę i usłyszeć: "Zobacz, jak daleko już zaszedłeś."
Jak dobrze wybrać warsztaty i kursy akwarelowe – przewodnik dla tych, którzy chcą uczyć się mądrze, a nie przypadkowo
Wyobraź sobie, że siedzisz przy stole. Przed Tobą leży blok papieru, kilka pędzli, kubek z wodą i pudełko z akwarelami – jeszcze prawie nieużywane. Tętno trochę przyspiesza. Nie wiesz, czy popełnisz błąd, czy zrobisz coś źle. Czy to dobry moment, by zapisać się na kurs lub warsztaty? A jeśli już – jakie wybrać?
To pytanie zadają sobie zarówno osoby początkujące, jak i te, które mają już za sobą dziesiątki namalowanych prac. Bo warsztaty – choć z pozoru proste – mogą być zarówno wielką przygodą, jak i bolesnym rozczarowaniem, jeśli nie zostaną dobrze dobrane.
Dlatego właśnie warto pochylić się nad tym wyborem z troską i uważnością. Bo tu nie chodzi tylko o „lekcję malowania”. Tu chodzi o Twoją energię, czas, pieniądze, a przede wszystkim – o rozwój pasji.
Kierunek: zrozumieć siebie
Zanim wybierzesz konkretne warsztaty lub kurs, zadaj sobie kilka pytań:
• Dlaczego chcesz wziąć udział w warsztatach?
Czy chcesz nauczyć się techniki, czy może po prostu spędzić czas kreatywnie?
Czy szukasz struktury, czy inspiracji?
• Na jakim jesteś etapie?
Czy znasz podstawy, jak mieszanie kolorów, kontrolowanie wody i kompozycję?
Czy raczej czujesz się pewnie i chcesz doskonalić własny styl?
• W jaki sposób uczysz się najlepiej?
Wolisz oglądać i kopiować krok po kroku? A może potrzebujesz szerszego kontekstu, teorii i krytyki?
Odpowiedzi na te pytania to jak mapa – pozwalają dotrzeć dokładnie tam, gdzie chcesz, zamiast błądzić.
Warsztaty i kursy akwarelowe – droga do mistrzostwa czy artystyczny kaprys?
Akwarela, mimo swojej zwiewnej i lekkiej estetyki, potrafi być techniką wymagającą i nieprzewidywalną. Dlatego tak wielu początkujących (i nie tylko!) artystów decyduje się na uczestnictwo zajęciach prowadzonych przez doświadczonych mistrzów.
Ale czy naprawdę warto? Komu te warsztaty służą najbardziej? Czy początkujący odnajdą się na zajęciach prowadzonych przez uznanych akwarelistów? I co najważniejsze – kto dziś w Polsce prowadzi najlepsze warsztaty?
Dla kogo są warsztaty akwarelowe – i kto powinien ich unikać?
Warsztaty są świetnym wyborem dla:
• osób, które potrzebują motywacji i ram czasowych, by zacząć tworzyć,
• tych, którzy cenią kontakt z nauczycielem i innymi kursantami,
• wszystkich pragnących rozwijać swój styl lub wyjść poza schematy.
Nie są natomiast najlepsze dla tych, którzy:
• wolą eksperymentować samotnie i nie lubią pracować w grupie,
• nie chcą inwestować czasu w systematyczną naukę,
• oczekują szybkich efektów bez pracy między zajęciami.
Zalety i wady zajęć dla początkujących
Zalety:
• szybkie przyswojenie podstaw bez frustracji,
• poprawna postawa od początku – brak złych nawyków,
• budowanie motywacji i pewności siebie,
• kontakt z innymi początkującymi – wymiana doświadczeń.
Wady:
• ryzyko zbyt szybkiego tempa (jeśli grupa jest mieszana),
• duża ilość informacji naraz może przytłaczać,
• może pojawić się pokusa porównywania się z innymi.
Zalety i wady zajęć dla zaawansowanych
Zalety:
• możliwość zadania precyzyjnych pytań i otrzymania pogłębionego feedbacku,
• nauka „czytania” obrazu i samodzielnej korekty błędów,
• rozwój stylu osobistego i własnego języka wyrazu,
• praca nad portfolio, udział w wystawach.
Wady:
• niektóre warsztaty mogą być zbyt podstawowe – frustracja z braku wyzwań,
• mniej struktury – oczekuje się większej samodzielności,
• czasem trudno znaleźć grupy wyłącznie dla zaawansowanych.
Jak wybrać poziom odpowiedni dla siebie?
Wybór warsztatów czy kursów powinien opierać się nie tylko na poziomie technicznym, ale i na intencji twórczej. Pytania pomocnicze:
• Czy chcę uczyć się rysunku, czy bardziej eksperymentować z kolorem?
• Czy zależy mi na atmosferze pracy czy na intensywnym feedbacku?
• Czy mam czas na kontynuowanie nauki po zakończeniu warsztatów?
• Czy mam jakiś ulubiony temat lub motyw za którym chciałbym podążyć?
• Czy inspiruje mnie styl konkretnego twórcy, czy raczej wolę spróbować wszystkiego po trochu i wtedy wybierać?
• Jaki konkretnie jest poziom oferowanych zajęć, co będzie na nim przedstawiane i czy jest to dla mnie odpowiednie?
Zawsze warto kontaktować się z organizatorem lub samym artystą i zapytać o rekomendację. Prawdziwi nauczyciele potrafią uczciwie ocenić, czy warsztaty będą dla nas dobre.
Czasem warto nawet wysłać swoje portfolio czy zdjęcia pojedynczych prac i poprosić o pomoc w ocenie, czy proponowane zajęcia są mniej więcej zgodne z naszymi umiejętnościami i czy są w stanie jakkolwiek je poszerzyć.
Bo może być i tak, że opatrzone pięknym zdjęciem profesjonalnej akwareli warsztaty czy kurs są tak naprawdę dedykowane dla innej niż my grupy.
Sama o włos nie nacięłabym się na takie coś zachwycając się grafikami dołączonymi do ogłoszenia o kursie botanicznym. Szczęśliwie dziwiąc się krótkiemu czasu trwania i polecanym materiałom- zapytałam organizatorki i okazało się, że to tak naprawdę wstęp do akwareli 😊
Gdyby nie „koniec języka za przewodnika” utopiłabym pieniądze, czas i wyszłabym bardzo sfrustrowana.
A po co, skoro zadając odpowiednie pytanie można od razu wybrać dobrze ?
Pierwsze krople na papierze – akwarela dla początkujących
Osoby, które stawiają pierwsze kroki w świecie malarstwa akwarelowego, często czują z jednej strony zachwyt nad możliwościami tej techniki, a z drugiej – bezradność. To zrozumiałe: akwarela rządzi się swoimi prawami. Niełatwo nad nią zapanować, trudno ją poprawić, a błędy bywają nieodwracalne. I właśnie dlatego warsztaty są tu tak ważne.
Początkujący potrzebują nie tylko wiedzy technicznej – jak dobrać papier, jak trzymać pędzel, jak rozcieńczać pigment – ale też wsparcia psychologicznego.
Nauczyciel, który nie tylko instruuje, ale i uspokaja, tłumaczy, pomaga oswoić strach przed białą kartką – to nieoceniony towarzysz na tym etapie. Warsztaty dają też natychmiastową informację zwrotną, która jest trudna do uzyskania w samodzielnej pracy – a to często klucz do szybkich postępów.
Podobnie – a często nawet lepiej- jest z regularnymi kursami gdzie młody akwarelista ma bezpośredni kontrakt z prowadzącym- czy to na żywo, czy online. Tam jego praca jest rozłożona na etapy, nie wymaga pośpiechu i nie zamyka się w kilku godzinach.
Przyswojone informacje są powtarzane, a techniki ćwiczone. Błędy nauczyciel koryguje na bieżąco – jednocześnie „ucząc się” swojego ucznia i jego oczekiwań, tendencji czy wyrabiającego się powoli indywidualnego stylu.
Pozwala to na pewnym etapie na dużo trafniejsze korekty czy dobór tematu- bo prowadzący wie, że inna intensywność kolorów czy specyficzna kreska to nie przypadkowy błąd, ale celowe działanie i znak popisowy ucznia. Mądry prowadzący nie dąży wtedy do usilnego zmieniania nauczanego, ale pomogą mu pracować nad własnym indywidualnym podejściem i zamiast kierunkowskazów daje wskazówki.
Na warsztatach nie ma czasu aby osiągnąć ten efekt – chyba, że są to zajęcia odbywające się bardzo regularnie (choć to rzadkie). Wtedy jednak bliżej im kursu niż typowego warsztatu.
Zaawansowani też mają po co przyjść – czyli warsztaty jako rozwój, nie tylko nauka
Nieco mniej mówi się o tym, że warsztaty akwarelowe mają również ogromną wartość dla osób zaawansowanych. Wydawałoby się – po co komuś, kto już zna technikę, biegle operuje światłocieniem i ma opanowane przejścia tonalne, kolejne zajęcia? A jednak – właśnie dla nich warsztaty mogą okazać się najcenniejsze.
Po pierwsze – twórczość to proces, który łatwo ugrzęźnie w rutynie. Osoby, które malują regularnie, często zmagają się z brakiem świeżości, z powtarzalnością motywów, a czasem – z twórczym wypaleniem. Spotkanie z innymi artystami, wymiana doświadczeń, inspiracja nowymi tematami – to oddech, który potrafi ożywić nawet najbardziej znużoną rękę.
Po drugie – technika nigdy nie jest zamknięta. Zawsze można się czegoś nauczyć – nowego podejścia do kompozycji, innej pracy z negatywną przestrzenią, ciekawego sposobu nakładania laserunków. Często to nie spektakularna wiedza zmienia naszą twórczość, a drobna uwaga prowadzącego, jedno zdanie, które otwiera oczy.
Warsztaty bywają też momentem przewartościowania – pozwalają zatrzymać się i zadać pytanie: dokąd zmierzam jako twórca?
I nie ma znaczenia, czy ktoś wystawia już swoje prace w galeriach, czy dopiero maluje po nocach dla własnej przyjemności. Każdy poziom zaawansowania ma swoje „progi” – a warsztaty są jednym z narzędzi, które pomagają je przekroczyć.
Jednodniowe spotkanie czy długa przygoda? Różne drogi, różne potrzeby
Forma warsztatów ma ogromne znaczenie. Jednodniowe spotkania to świetny sposób, by „zanurzyć palce” w farbie. Często mają temat przewodni – martwa natura, portret, pejzaż, ilustracja botaniczna – i oferują intensywną dawkę wiedzy w krótkim czasie. Są jak błysk inspiracji – dają impuls, który można potem rozwijać samodzielnie.
Z kolei kursy długofalowe (np. cotygodniowe zajęcia przez kilka miesięcy) budują coś więcej niż umiejętność – budują relację z techniką. Pozwalają obserwować progres, pokonywać kolejne trudności, wracać do tematów, które wcześniej wydawały się nie do przejścia. To jak szkoła cierpliwości i pokory – bo akwarela to nie sprint, tylko maraton.
Co więcej – długie kursy sprzyjają budowaniu wspólnoty. Pojawia się coś, czego nie da się przecenić – poczucie przynależności do grupy ludzi, którzy dzielą tę samą pasję. To nie tylko źródło inspiracji, ale też wzajemnego wsparcia i motywacji.
Liczebność grupy – cisza kameralna czy energia tłumu?
Kolejnym aspektem, który ma ogromny wpływ na jakość nauki, jest liczebność grupy. W kameralnych grupach – do 6–8 osób – uczestnicy czują się bezpieczniej, swobodniej zadają pytania, łatwiej o indywidualną opiekę nauczyciela. Instruktor ma czas przyjrzeć się każdej pracy, udzielić konkretnych wskazówek, a czasem nawet pomóc przełamać kryzys twórczy, który w większej grupie mógłby pozostać niezauważony.
Z kolei większe grupy – 12, 15, a czasem nawet 20 osób – mają swoją własną dynamikę. Może nie ma tam tyle przestrzeni na indywidualne podejście, ale jest coś równie cennego: energia. Różnorodność stylów, sposobów patrzenia, tempo pracy – to wszystko inspiruje, pobudza, uczy otwartości. W takich grupach rodzą się znajomości, które często trwają długo po zakończeniu kursu.
Nie da się więc jednoznacznie odpowiedzieć, która forma jest „lepsza” – wszystko zależy od tego, czego szukasz. Jeśli chcesz skupić się na rozwoju techniki – postaw na małą grupę. Jeśli potrzebujesz inspiracji i energii – duża grupa może okazać się twórczym fermentem, którego Ci trzeba.
Wybór warsztatów akwarelowych – jak nie zgubić się w palecie możliwości?
Oferta warsztatów oraz kursow akwarelowych w Polsce rozwija się z roku na rok. Do wyboru mamy weekendowe kursy, kilkudniowe plenery, intensywne zajęcia w pracowniach i cykle spotkań online z dostępem do nagrań. Niby dobrze – ale jak się w tym wszystkim nie pogubić?
Niezależnie od poziomu zaawansowania, dobry wybór warsztatów to nie przypadek – to decyzja strategiczna. Kierując się emocjami, łatwo sięgnąć po kurs, który „ładnie wygląda na Instagramie” lub „ma piękną estetykę strony”. Tymczasem warto wziąć pod uwagę bardziej konkretne kryteria:
Co warto wziąć pod uwagę przed zapisaniem się na warsztaty lub kurs?
Poziom umiejętności a zakres programu
To podstawowe kryterium. Wybierając warsztaty, warto zapoznać się z programem i sprawdzić, czy nie będziemy:
• zbyt przytłoczeni jako początkujący (np. perspektywa architektoniczna u Michała Suffczyńskiego może być wymagająca bez podstaw rysunku),
• zbyt znudzeni jako zaawansowani (np. kurs od podstaw mieszania kolorów może nie dać oczekiwanej satysfakcji).
Rada: Jeśli nie masz pewności, napisz do prowadzącego lub organizatora i zapytaj, czy warsztaty są odpowiednie dla Twojego poziomu.
Styl nauczania prowadzącego
Każdy artysta ma inny temperament – i to widać także w prowadzeniu zajęć. Niektórzy, jak Kasia Kmiecik, prowadzą lekko, z dużą dawką pozytywnej energii, wspierając proces eksperymentowania. Inni, jak Michał Suffczyński czy Michał Jasiewicz, wymagają dużego skupienia i analitycznego podejścia. Dla jednych to atut, dla innych – presja.
Rada: Poszukaj fragmentów nagrań z warsztatów lub opinii byłych uczestników – styl pracy ma ogromne znaczenie.
Forma – online czy stacjonarnie?
Warsztaty online mają tę zaletę, że można je odbywać w domowym zaciszu i wielokrotnie wracać do nagrań. Z kolei stacjonarne pozwalają na pełne zanurzenie się w procesie twórczym, kontakt z innymi ludźmi i bezpośredni feedback.
Rada: Jeśli jesteś osobą początkującą, która łatwo się rozprasza – warto rozważyć warsztaty stacjonarne. Zaawansowani często świetnie radzą sobie z pracą zdalną, o ile treść kursu jest konkretna.
Liczebność grupy
Im mniej osób w grupie, tym więcej indywidualnej uwagi od prowadzącego. To ważne zwłaszcza dla początkujących, którzy często mają wiele technicznych pytań. W większych grupach może być trudniej o pomoc – ale z drugiej strony, więcej uczestników to też więcej inspiracji.
Rada: Zapytaj organizatora, ilu uczestników liczy grupa. Optymalna liczba to 6–10 osób na warsztaty stacjonarne i maksymalnie 20 w formie online.
Tematyka i styl artysty
Zakochasz się w akwareli tylko wtedy, gdy tematy warsztatów naprawdę Cię interesują. Jeśli uwielbiasz kwiaty i delikatne plamy, nie wybieraj kursu z perspektywy miejskiej u Grzegorza Wróbla (chyba że chcesz wyjść ze strefy komfortu – wtedy jak najbardziej!). Jeśli fascynuje Cię ruch wody i dramatyczne niebo, koniecznie rozważ warsztaty u Adama Papke.
Rada: Wybieraj warsztaty u artystów, których styl Cię zachwyca – to najlepszy drogowskaz.
U mistrzów – dla inspiracji i precyzji
Warsztaty u znanych nazwisk nie są jedynie „kaprysem” czy kolekcjonerską atrakcją. Kontakt z uznanym twórcą to możliwość spojrzenia na proces twórczy z zupełnie innej strony – podpatrzenia warsztatu, filozofii pracy, podejścia do porażek i sukcesów.
Wśród najbardziej cenionych akwarelistów prowadzących warsztaty w Polsce znajdują się:
Dla początkujących i średniozaawansowanych:
Nie każdy zaawansowany mistrz potrafi poprowadzić początkującego- ale wielu z tych, którzy prowadzą początkujących poprowadzi także i zaawansowanych uczniów.
• Tatiana Majewska – jej prace łączą delikatność i bajkowość. Prowadzi warsztaty w kameralnych grupach, z dużą uważnością na indywidualne potrzeby uczestników. Członek SAP
• Krzysztof Ludwin – organizuje spotkania oparte na intuicyjnym podejściu do akwareli. Ma swój unikalny styl zwany „nerwowym ekspresjonizmem”. Świetnie tłumaczy procesy, zrozumiałe nawet dla osób bez doświadczenia. Jest nauczycielem który dobrze poprowadzi zarówno rozpoczynających przygodę z akwarelą, jak i całkiem zaawansowanych akwarelistów. Członek SAP
• Krystyna Lubański – łączy technikę z elementami arteterapii. Jej warsztaty to nie tylko nauka, ale też przestrzeń do głębszego kontaktu z własną kreatywnością. Członek SAP
• Artur Przybysz - maluje przede wszystkim pejzaże akwarelowe – lekkie, nastrojowe, często inspirowane naturą, architekturą i światłem. Jego prace wyróżniają się subtelną kolorystyką, miękkimi przejściami tonalnymi i swobodnym, impresyjnym stylem. Członek SAP
• Grzegorz Wróbel – z wykształcenia architekt, którego akwarele zachwycają lekkością i realizmem. Jego warsztaty to świetna opcja dla tych, którzy chcą malować architekturę i krajobraz. Ma doświadczenie w prowadzeniu kursów stacjonarnych i online dla wszystkich grup zaawansowania, więc nawet mając spore doświadczenie można się wiele od niego nauczyć. Bardzo spokojny i wyrozumiały, zawsze szuka dobrych stron. Członek SAP
• Kasia Kmiecik – znana z przystępnego stylu nauczania, prowadzi liczne warsztaty online i na żywo, w tym darmowe sesje oraz kursy na platformach edukacyjnych (Domestika, YouTube, Maluj z Krissem). Idealna dla osób zaczynających przygodę z akwarelą.
• Anna Maciejewska – maluje delikatne kompozycje architektoniczne i kwiatowe. Doskonała dla początkujących, bo wszystko wyjaśnia od podstaw i daje dozę na indywidualizm i wyrażenie swojej wizji.
• Julia Ustinovich – wulkan energii i pozytywnych wibracji. Maluje głównie portrety oraz akty. Ma indywidualne podejście do każdego kursanta, a jej pogodny sposób bycia i energia udziela się wszystkim obecnym. Stawia na kolor i kontrasty.
• Mariusz Kula- prowadzi zarówno warsztaty akwarelowe jak i spotkania w nurcie urban sketching. Sporo u niego uproszczonej architektury miejskiej i pejzaży. Dynamiczne pociągnięcia i kolory mogą skusić początkujących do rozpoczęcia przygody właśnie z nim.
• Svitlana Lagutina – prowadzi naukę rysunku, akwareli oraz uczęszcza na spotkanie urban sketching. Z wyksztalcenia architekt, obecnie oddala się malowaniu i nauczaniu. Tworzy dynamiczne, kolorowe pejzaże i architektury. Lubi również motywy botaniczne. Członek SAP
Dla zaawansowanych (ale otwartych na naukę):
Tutaj poprzeczka stoi wyżej i lepiej mieć już jakieś doświadczenie idąc na zajęcia do wymienionych prowadzących:
• Michał Jasiewicz – znany z szybkiego tempa pracy i znakomitego wyczucia światła. Jego warsztaty, również międzynarodowe, cieszą się renomą. Dzieli się wiedzą zarówno o technice, jak i świadomym podejściu do kompozycji. Członek SAP
• Michał Suffczyński – wybitny artysta-architekt, specjalizujący się w pejzażu miejskim. Jego warsztaty mają niemal akademicki charakter – doskonałe dla osób chcących pogłębić rozumienie przestrzeni i perspektywy. Członek SAP
• Adam Papke – autor pełnych ekspresji morskich pejzaży, prowadzi intensywne warsztaty dla osób chcących rozwinąć warsztat w zakresie ruchu, wody i dramatycznych kompozycji. Członek SAP
• Andrzej Gosik – wybitny ilustrator i akwarelista, jego warsztaty cechuje duży profesjonalizm i dbałość o szczegóły. Dla osób chcących przejść z amatorstwa na poziom zawodowy – strzał w dziesiątkę. Członek SAP
• Minh Dam – akwarelista łączący polski i azjatycki temperament, z niepowtarzalnym stylem ekspresji. Jego warsztaty to wyjątkowa okazja do eksperymentowania i rozwijania autentyczności. Członek SAP
• Stanisław Przewłocki- posiada bardzo duży dorobek artystyczny, świetny warsztat, wyczucie światła i przestrzeni. Artysta jest również autorem niepowtarzalnych dzieł sztuki - miniaturowych, najmniejszych na świecie obrazów. Stworzył jedyny na świecie autoportret wykreowany na ziarnku morskiego piasku. Chętnie maluje klimatyczne miniatury. Członek SAP
Wschodzące gwiazdy internetu
Chociaż „wylęgli się” głównie w sieci- obecnie prowadzą warsztaty zarówno online jak i na żywo. Bardzo często są Twoimi znajomymi z różnych grup – ale mogą Cię też wiele nauczyć:
• Jaga Olinkiewicz – maluje unikatowe, zwiewne i delikatne motywy botaniczne. Posiada własny rozpoznawalny styl. Od niedawna prowadzi grupy online. Stacjonarnie zajęcia robi w Dzikim Roztoczu gdzie zdobyła już fanów i stałych uczniów.
• Arkadiusz Gruchlik – zawodowo nauczyciel akademicki z zakresu farmacji- jako kolejny udowadnia, że sztuka i nauka oraz biologia są nierozerwalnie połączone. Do niedawna prowadził zajęcia wyłącznie online- od pewnego czasu prowadzi też warsztaty stacjonarne. Charytatywnie maluje na grupie „Malobranie-…”. Bardzo spokojny, dobrze tłumaczy od podstaw.
Polski czy angielski? Liczy się nie tylko język, ale… klimat
Wybór między warsztatami prowadzonymi w języku polskim a tymi anglojęzycznymi często bywa traktowany wyłącznie jako kwestia językowa. Tymczasem za tym wyborem kryje się znacznie więcej – różnica w podejściu, kulturze pracy, atmosferze.
Warsztaty z polskimi artystami mają zazwyczaj bardziej bezpośredni charakter. Można zapytać o coś dwa razy, pożartować, dopytać bez stresu. Są kameralne, często stacjonarne – dzięki czemu wytwarza się ciepła, twórcza atmosfera. Nauczyciel realnie widzi Twoją pracę i może coś poprawić, zasugerować.
Z kolei warsztaty międzynarodowe – często online – to okno na świat. Można podpatrzeć mistrzów w akcji (jak Joseph Zbukvic, Jean Lurssen, Michael Solovyev). Czasem są one bardziej formalne, mniej interaktywne, ale oferują ogromny profesjonalizm i często dostęp do doskonałych materiałów edukacyjnych.
Jeśli czujesz się niepewnie, zacznij od polskich – łatwiej złapać rytm.Jeśli znasz angielski i chcesz poszerzyć horyzonty – sięgaj po warsztaty czy kursy z zagranicznymi artystami.
Darmowe dema a płatne warsztaty – czym się różnią naprawdę?
Darmowe dema są jak trailer filmu – mają Cię zaciekawić, zostawić z emocją: „Chcę więcej!”.
Dają przedsmak stylu, sposobu pracy, estetyki artysty. To doskonały sposób, by ocenić, czy sposób tłumaczenia Ci odpowiada, czy tempo pracy jest dla Ciebie komfortowe. Jest to pierwszy krok do realnego zapoznania się z interesującym artystą i jego metodami.
Warto korzystać z opcji darmowych dem czy to online, czy na festiwalach bądź podczas różnego rodzaju imprez. Wielu znanych akwarelistów decyduje się robić takie „wstępniaki” właśnie w celu zainteresowania nowych akwarelistów i pozyskania uczniów na regularne, płatne zajęcia. Nie ma w tym nic zdrożnego – i tak dobrze, że cokolwiek można obejrzeć za free.
Ale pamiętaj: demo nie uczy głęboko. To raczej pokaz, inspiracja – często bez komentarza, bez analizy błędów, bez odpowiedzi na pytania. To robak zarzucony na wędkę – jeśli wyda się dosyć smakowity to przyniesie ze sobą połów.
Płatne warsztaty czy kursy to zupełnie inna przestrzeń. To nie film na YouTube. To relacja nauczyciel–uczeń, nawet jeśli odbywa się przez ekran a nie stacjonarnie. Masz prawo do pytania, do wątpliwości, do procesu. Poznajesz więcej szczegółów, praca idzie wolniej- ale dokładniej. Jest tu miejsce na indywidualne podejście, korekty, poprawki, rozmowę.
Warto zapłacić nie tylko za wiedzę, ale i za strukturę, odpowiedzialność, zaangażowanie prowadzącego. Dobre warsztaty to nie produkt – to doświadczenie.
Pułapki i sygnały ostrzegawcze
Zanim klikniesz „Zapisz się” na jakich kurs czy też warsztaty, zwróć proszę uwagę na kilka rzeczy:
• Czy artysta lub organizator jasno komunikuje poziom warsztatów?
• Czy w ogóle znasz organizatora albo zna go jakiś twój znajomy?
• Czy jest dostępny plan zajęć i tematyka spotkań?
• Czy wiadomo, ilu uczestników będzie w grupie?
• Czy dostajesz listę potrzebnych do pracy z materiałów, czy wszystko działa na zasadzie „jakoś to będzie”?
• Czy w razie problemów można liczyć na kontakt i pomoc?
Z drugiej strony, uważaj na:
• nadmiar marketingu - brak konkretów, dużo przypadkowo wybranych zdjęć nie mających nic wspólnego z malowanymi rzeczami
• deklaracje typu: szczegóły po zapisie i opłaceniu należności
• zbyt duże grupy online bez możliwości zadania pytania,
• zbyt ogólnikowe treści („nauczysz się pięknie malować” – ale co konkretnie?),
• warsztaty prowadzone przez osoby bez doświadczenia w nauczaniu.
W przypadku dobrze prowadzonego kursu czy warsztatów- organizator czy tez nawet sam artysta- nie ma problemu z udzieleniem informacji czy opowiedzeniem co będziecie robić i co jest do tego potrzebne.Nikt nie lubi kupować kota w worku- zatem im więcej dowiesz się przez opłaceniem kursu czy warsztatu- tym mniejszy będzie potem twój ewentualny zawód.
Pierwszy raz? Masz prawo nie wiedzieć wszystkiego
Wejście na warsztaty – zwłaszcza pierwszy raz – może onieśmielać. Ale pamiętaj: nikt nie oczekuje, że będziesz wszystko umiał. Warsztaty to nie egzamin, tylko bezpieczna przestrzeń do próbowania i popełniania błędów.
- Przyjdź z ciekawością, nie z oczekiwaniem, że „zrobisz arcydzieło”.
- Słuchaj, obserwuj, ale też zadawaj pytania.
- Jeśli coś Cię frustruje – powiedz o tym. Dobry nauczyciel to zrozumie.
NIE porównuj się. Każdy uczestnik przychodzi z innym bagażem doświadczeń. Twój pierwszy krok może być czyimś setnym – i to jest w porządku.
I przede wszystkim – nie bój się powiedzieć prowadzącemu czy grupie że jesteś na takim wydarzeniu pierwszy raz i nie masz doświadczenia !!!
Wtedy z automatu zostanie ci poświęcone więcej uwagi – bo nierzadko za konkretnym artystą podążają starzy wyjadacze którzy nie potrzebują już tyle zainteresowania co nowi - bo doskonale radzą sobie sami.
Polecenia, opinie i grupy – jak z nich korzystać mądrze, by dobrze wybrać warsztaty akwarelowe
W świecie akwareli – tak jak w każdej społeczności pasjonatów – wymiana doświadczeń to codzienność. Wystarczy zadać jedno pytanie na grupie tematycznej:
„Jakie warsztaty polecacie dla początkujących?”
i w kilka minut pojawiają się dziesiątki komentarzy: polecenia, linki, zdjęcia, zachwyty i ostrzeżenia. To piękne – bo buduje poczucie wspólnoty i daje dostęp do wiedzy zbiorowej. Ale... to też pułapka, jeśli nie nauczymy się filtrować tych informacji.
W tym rozdziale pokażę Ci, jak korzystać z grup akwarelowych, opinii innych uczestników i poleceń bardziej doświadczonych osób w sposób świadomy i bezpieczny. Bo warto słuchać – ale jeszcze bardziej warto wiedzieć, kogo słuchamy i jak odczytywać ukryte sygnały.
Czy w ogóle warto słuchać poleceń?
Tak, jak najbardziej!
Osoby, które mają za sobą więcej warsztatów, są jak przewodnicy – przetarli już pewne ścieżki, wiedzą, które zajęcia są rzetelne, a które rozczarowujące. Mogą:
• pomóc uniknąć kosztownych błędów (np. zapisania się na zbyt trudne zajęcia),
• polecić prowadzących, którzy faktycznie uczą, a nie tylko pokazują,
• wskazać warsztaty z dobrą atmosferą, organizacją i wartościową treścią.
Ale… warto pamiętać, że każda opinia jest subiektywna. A to oznacza, że:
• coś, co zachwyciło jedną osobę, Ciebie może znudzić,
• czyjeś „idealne tempo” może być dla Ciebie zbyt szybkie lub zbyt wolne,• entuzjastyczna recenzja może być oparta bardziej na sympatycznej atmosferze niż na realnej wartości dydaktycznej.
Czy warto słuchać opinii innych? Tak – ale nie ślepo.
Opinie doświadczonych akwarelistów czy bardziej obytych uczestników kursów i warsztatów to cenne źródło informacji, zwłaszcza jeśli jesteś na początku drogi. Takie osoby wiedzą, kto dobrze tłumaczy, kto inspiruje, kto motywuje, a kto niestety tylko pokazuje „jak maluje”, ale nie uczy.
Grupy akwarelowe – np. na Facebooku – bywają prawdziwą kopalnią poleceń:
- „Byłam u Michała Jasiewicza – super podejście, dokładnie tłumaczy proporcje i światło.”
- „Warsztaty z Krzysztofem Ludwinem – bardzo malarskie, nie wchodzimy w szczegóły a prowadzący wszystko tłumaczy od podstaw- także kolory i ich rolę w pracy.”
- „U Kasi Kmiecik cudowna atmosfera, idealna dla początkujących.”Te głosy bywają bardzo pomocne. Ale mają też swoje ograniczenia.
Jak mądrze korzystać z opinii i poleceń?
1. Czytaj opinie konkretne – nie ogólne.
Szukaj opisów: co się działo, jak wyglądał proces nauki, ile osób było w grupie, czy prowadzący dawał indywidualne wskazówki.
2. Zwracaj uwagę na to, kto pisze opinię.
Czy to osoba, która maluje od lat, czy ktoś, kto był dopiero raz? Każda perspektywa jest wartościowa – ale dobrze wiedzieć, z jakiego miejsca wypływa.
3. Zadawaj pytania!
Nie bój się napisać do autora komentarza: „Czy możesz powiedzieć, czy te warsztaty nadają się dla osoby początkującej?”
Ludzie w grupach zazwyczaj bardzo chętnie dzielą się doświadczeniem.
4. Zbieraj informacje z kilku źródeł.
Nie podejmuj decyzji na podstawie jednej rekomendacji – poszukaj opinii w kilku miejscach: na grupach, blogach, Instagramie, YouTube.
Szukaj konkretów, a nie zachwytów.
Zła opinia:
„Super warsztaty! Dużo się nauczyłam, polecam!”
Dobra opinia:
„Warsztaty trwały 4 godziny, prowadząca tłumaczyła etap po etapie, dawała indywidualne uwagi. Tempo było umiarkowane, grupa kameralna. To dobre zajęcia, jeśli znasz już podstawy i chcesz rozwijać florystyczne motywy.”
Zwróć uwagę, czy osoba opisuje:
• poziom trudności (czy warsztaty są dla początkujących, średniozaawansowanych, czy zaawansowanych),
• styl nauczania (czy było krok po kroku, czy raczej ogólna demonstracja),
• ilość uczestników i atmosferę (czy było miejsce na pytania?),
• możliwość kontaktu z prowadzącym, także po warsztacie (np. korekty prac)
Dobrze wybrana polecajka to jak dobry przewodnik w nieznanym mieście.
Jeśli trafisz na osobę, która dobrze rozumie Twoje potrzeby – jej polecenie może być naprawdę bezcenne. Nie musisz wtedy sprawdzać wszystkiego samodzielnie, błądzić po omacku. To skraca drogę, oszczędza energię i daje pewność, że idziesz w dobrym kierunku.
Ale pamiętaj – to Ty jesteś kompasem.
Polecenia są mapą, ale tylko Ty wiesz, dokąd naprawdę chcesz dojść.
Jak korzystać z grup akwarelowych?
Grupy na Facebooku i forach tematycznych są świetnym miejscem do zadawania pytań. Ale by dobrze z nich korzystać:
Zadawaj konkretne pytania:
Zamiast:
„Jakie warsztaty polecacie?”
napisz:
„Szukam warsztatów dla osoby początkującej, interesuje mnie malowanie kwiatów w delikatnym stylu. Najlepiej online. Czy ktoś może polecić coś sprawdzonego?”
Zapisuj rekomendacje i powtarzające się nazwiska:
Jeśli w komentarzach regularnie pojawiają się te same osoby – np. Kasia Kmiecik, Michał Jasiewicz, Tatiana Majewska – to znak, że warto przyjrzeć się ich ofercie.
Nie kieruj się tylko liczbą lajków i komentarzy:Popularność nie zawsze oznacza jakość. Czasem najcenniejsze rekomendacje pojawiają się w mniej „głośnych” komentarzach
Dlaczego warto zachować dystans?
1. Różne poziomy – różne potrzeby
To, co dla jednej osoby było „idealnym warsztatem dla początkujących”, dla Ciebie może być zbyt szybkie, techniczne, a nawet przytłaczające. Albo odwrotnie – zbyt podstawowe, jeśli masz już trochę doświadczenia. Czasem osoby polecające coś z entuzjazmem… zapominają, że Ty możesz być w zupełnie innym miejscu.
2. Styl uczenia ma znaczenie
Jedni lubią podejście metodyczne, spokojne i krok po kroku. Inni wolą obserwować malowanie z rozmachem i inspirować się ogólnym klimatem pracy. Warto dowiedzieć się, kto i jaki styl malowania oraz uczenia preferuje w swoim kursie czy podczas warsztatów.
Opinie nie zawsze mówią, czy styl prowadzącego Ci odpowiada.
3. Osobiste emocje i sympatie
Czasem opinia o warsztacie jest bardziej opinią o atmosferze niż o poziomie merytorycznym.
Można wyjść z zajęć zadowolonym, bo było miło – nawet jeśli niewiele się wyniosło.
Albo odwrotnie – ktoś może uznać zajęcia za „zbyt trudne”, choć były wartościowe, tylko wymagające.
Z prowadzącym trzeba złapać ”vibe” – bo jeśli go nie ma, to zajęcia stają się nie przyjemnością, a przykrym obowiązkiem. Tymczasem osobisty odbiór osoby która ma nas uczyć może zarówno dodać skrzydeł i tym samym wynieść nas na wyżyny, jak i te skrzydła połamać.
Jeden prowadzący będzie łagodny i delikatny a jego krytyka będzie wyważona, inny zaś z pełną szczerością wyciągnie wszystkie niedociągnięcia i nie będzie przebierał w słowach.
Dla każdego coś innego- zatem warto określić swoje preferencje w tym temacie i wybierać nauczyciela który popchnie Cię do przodu zamiast wywołać załamanie nerwowe.
Ceny, ceny….
Ceny warsztatów akwarelowych w Polsce mogą się bardzo różnić, w zależności od kilku czynników: renomy artysty, lokalizacji, długości zajęć, formatu warsztatów (indywidualne czy grupowe), oraz tego, czy warsztaty odbywają się stacjonarnie czy online.
1. Warsztaty i kursy stacjonarne
Ceny warsztatów stacjonarnych w Polsce zazwyczaj wahają się w następujących przedziałach:
Znani artyści (mistrzowie akwareli)
• Warsztaty weekendowe (2-3 dni): 500–1500 zł
• Warsztaty jednodniowe: 300-500zl
• Długoterminowe kursy (np. cykle 5-10 spotkań): 1000–4000 zł
• Warsztaty z renomowanymi artystami (np. Michał Jasiewicz, Michał Suffczyński, Krzysztof Ludwin) mogą być droższe, zwłaszcza gdy odbywają się w prestiżowych galeriach, muzeach lub innych artystycznych miejscach.
Mniej znani artyści
• Weekendowe warsztaty: 300–800 zł
• Warsztaty jednodniowe: 100-300zł
• Cykl zajęć: 500–1500 zł• Kursy intensywne mogą kosztować mniej, zwłaszcza jeśli odbywają się w mniejszych miejscowościach, w lokalnych pracowniach.
2. Warsztaty online
Warsztaty online to coraz popularniejsza opcja, zarówno wśród początkujących, jak i zaawansowanych artystów. Ceny zależą od długości kursu oraz poziomu trudności:
Znani artyści
• Warsztaty online (jedno spotkanie): 200–400 zł
• Cykl warsztatów online (4-6 spotkań): 400–1500 zł
• Kompleksowe kursy online (np. kursy na platformach takich jak Udemy, Skillshare, prowadzone przez artystów akwarelistów): 500–2000 zł, w zależności od zakresu materiału i jakości materiałów edukacyjnych.
Mniej znani artyści
• Indywidualne sesje online: 100–250 zł za godzinę
• Kursy grupowe online: 200–800 zł za cały cykl• Prostsze kursy online: 100–300 zł za pojedyncze spotkanie
3. Kursy stacjonarne i online
Ceny regularnych spotkań w pracowniach oscylują najczęściej w zakresie 400-600zł miesięcznie (zwykle 1 spotkanie w tygoniu)
Kursy online - gdzie przypada 1 lekcja na tydzień - znajdzie się już od 150-200zł do nawet kilkuset.
Do tego dochodzą zyskujące popularność tzw subskrypcje miesięczne, roczne czy kwartalne. Choć większość wciąż jest w języku angielskim – powoli pojawiają się i polskie opcje.
Część twórców publikuje na Patreonie czy Patronite – również na zasadach subskrypcji.
Dodatkowo większość uczących pozwala także na zakup pojedynczych lekcji.
4. Indywidualne warsztaty
Ceny indywidualnych warsztatów mogą wynosić:
• Zajęcia 1:1 (indywidualne konsultacje i lekcje): 150–500 zł za godzinę, w zależności od renomy artysty i miejsca.
• Zajęcia online 1:1: 100–300 zł za godzinę.
Generalnie, warsztaty online mogą być bardziej przystępne cenowo, ze względu na niższe koszty organizacyjne, ale stacjonarne kursy często oferują głębszą interakcję i możliwość nauki w grupie, co może być cennym doświadczeniem.
Jeśli interesują Cię konkretne warsztaty u znanych akwarelistów, mogę spróbować znaleźć szczegółowe informacje o cenach u artystów, takich jak Michał Jasiewicz czy Krzysztof Ludwin.
Podsumowanie
Warsztaty akwarelowe to coś więcej niż lekcje techniki – to możliwość zanurzenia się w świat sztuki, poznania siebie jako twórcy i czerpania z mądrości doświadczonych artystów. Uznane nazwiska, takie jak Michał Jasiewicz, Michał Suffczyński czy Grzegorz Wróbel, to nie „marketingowy kaprys”, ale realna szansa na rozwój – pod warunkiem, że wybierzemy mądrze, zgodnie z własnym poziomem i potrzebami.
Akwarela uczy nie tylko malowania
Uczestnictwo w warsztatach czy kursach akwarelowych to nie tylko okazja, by poprawić warsztat. To przede wszystkim spotkanie – z materią, z drugim człowiekiem, z samym sobą. To nauka patrzenia – uważnego, cierpliwego, bez oceniania. To też lekcja pokory – bo nie wszystko da się zaplanować, przewidzieć, kontrolować.
Akwarela nie pyta o CV artystyczne. Nie interesuje jej, czy masz dyplom, czy zaczynasz od zera. Wchodzi w reakcję z Twoją intencją, emocją, nastrojem. A warsztaty są przestrzenią, w której możesz dać się tej reakcji ponieść – pod okiem kogoś doświadczonego, wśród ludzi, którzy czują podobnie.
I może właśnie dlatego, niezależnie od poziomu zaawansowania, wieku, zawodu czy temperamentu – warto spróbować.
Chcesz malować? Maluj. Ale jeśli czujesz, że potrzebujesz drogowskazu – nie bój się sięgnąć po pomoc mistrzów.
JAK MASZ CHĘĆ TO KAWĘ MOŻESZ POSTAWIĆ TUTAJ:
