XX wiek i współczesność: granice i eksperymenty
W XX wieku akwarela stała się medium o niezwykle szerokim zakresie możliwości, zarówno w tradycyjnych, jak i nowoczesnych nurtach artystycznych. Był to czas, kiedy akwarela została włączona do nowych kierunków artystycznych, takich jak abstrakcjonizm, surrealizm czy realizm. W tym okresie akwarela przeżywała prawdziwą rewolucję, stając się narzędziem do wyrażania nie tylko rzeczywistości, ale również emocji, idei i wewnętrznych stanów.
ZE WZGLĘDU NA KWESTIĘ PRAW AUTORSKICH (I ŚLISKĄ KWESTIĘ CYTOWANIA) W TYM ODCINKU WIELE PRAC NIE ZOSTANIE POKAZANYCH ABY NIE NARUSZAĆ PRAWA. POZOSTAŁE - GŁÓWNIE WSPÓŁCZESNE- MAJĄ LINKI DO STRON AUTORSKICH SKĄD POCHODZĄ.
*********
Akwarela w początkach XX wieku: Mistrzowie realizmu i pejzażyści
Na początku XX wieku akwarela pozostawała popularnym medium wśród malarzy realistów i pejzażystów. Edward Hopper, amerykański artysta, znany z realistycznych przedstawień amerykańskich miast i krajobrazów, stosował akwarelę, aby uchwycić atmosferę samotności, ciszy i refleksji w miejskim krajobrazie. Jego prace, takie jak „Domy w Gloucester” (1928), pokazywały amerykański pejzaż, w którym akwarela świetnie oddawała subtelność światła i atmosfery.
W Europie, szczególnie w Wielkiej Brytanii, John Singer Sargent był jednym z czołowych artystów, który wykorzystywał akwarelę, aby uzyskać mistrzowskie efekty w portretach i pejzażach. Jego akwarele, takie jak „Włoska scena krajobrazowa” (1904), łączyły technikę z realizmem, zachowując przy tym subtelność i przejrzystość medium. Sargent, choć znany z portretów olejnych, tworzył również liczne akwarele, które były pełne witalności i światła.
![Edward Hopper [nocne marki]](https://inzynieriaakwarelowa.pl/test/sitepad-data/uploads/2025/05/Edward-Hopper-nocne-marki.png "Edward Hopper [nocne marki]")
Abstrakcjonizm i eksperymenty z akwarelą
Jednym z najważniejszych momentów w historii akwareli XX wieku była jej adaptacja przez artystów abstrakcyjnych. Wassily Kandinsky, rosyjski malarz, był pionierem abstrakcji, a akwarela stała się jednym z jego głównych narzędzi wyrazu. W jego dziełach, takich jak „Kompozycja VIII” (1923), akwarela pozwalała na płynne przejście od form przedstawiających do czystych, autonomicznych kształtów i kolorów. Kandinsky, poszukując „czystego malarstwa”, traktował akwarelę jako idealne medium do badania abstrakcji i wyrażania emocji za pomocą koloru i formy.
Paul Klee, kolejny kluczowy artysta w rozwoju abstrakcji, również posługiwał się akwarelą do tworzenia surrealistycznych, złożonych kompozycji, jak w przypadku dzieła „Fish Magic” (1925). W jego twórczości akwarela była wykorzystywana do tworzenia atmosferycznych, symbolicznych obrazów, w których kolory i kształty miały nie tylko formę wizualną, ale i narracyjną. Akwarela w rękach Klee stała się narzędziem do odkrywania wewnętrznych światów oraz eksperymentowania z percepcją rzeczywistości.
Surrealizm, kubizm i inne awangardowe nurty
Salvador Dalí, czołowy przedstawiciel surrealizmu, stosował akwarelę do tworzenia psychodelicznych, wyjątkowo szczegółowych obrazów, które łączyły realizm z elementami snów i wizji. Choć Dalí był przede wszystkim znany z olejów, jego akwarele, takie jak „Miejsce, gdzie niebo i ziemia się spotykają” (1935), wykorzystywały przejrzystość medium do uzyskania nieoczywistych, nadzwyczajnych efektów wizualnych.
W tym czasie akwarela była także stosowana przez artystów surrealistycznych do wyrażania nierealnych, zniekształconych przestrzeni i symbolicznych obrazów, które miały oddziaływać na psychikę widza. W surrealistycznym nurcie, akwarela była szczególnie ceniona za swoją delikatność i zdolność do uchwycenia stanów przejściowych, takich jak marzenia senne czy obsesje.
Pablo Picasso był jednym z najważniejszych artystów XX wieku, który zrewolucjonizował malarstwo. Jego twórczość obejmowała różne style i epoki, w tym kubizm, który współtworzył z Georges'em Braque'em. Jego prace, takie jak „Les Demoiselles d'Avignon” (1907) i „Guernica” (1937), zmieniły oblicze sztuki, wprowadzając abstrakcję, deformację formy i eksperymenty z perspektywą. Picasso był również innowatorem w zakresie rzeźby, ceramiki i grafiki, a jego artystyczna podróż obejmowała zarówno okresy związane z realizmem, jak i z eksperymentalnymi poszukiwanami. Jego twórczość miała ogromny wpływ na rozwój współczesnego malarstwa i sztuki.
Akwarela w malarstwie amerykańskim: Nowoczesny realizm
W Stanach Zjednoczonych XX wieku akwarela była także wykorzystywana przez artystów malujących w nurcie realizmu. Andrew Wyeth, jeden z najwybitniejszych amerykańskich malarzy, wykorzystał akwarelę do przedstawienia subtelnych, melancholijnych pejzaży, które wnikały w psychologiczne głębokości postaci i krajobrazów. Jego najsłynniejsze dzieło, „Christina’s World” (1948), uchwyciło piękno amerykańskiego wiejskiego krajobrazu, jednocześnie niosąc ze sobą silne ładunki emocjonalne. Wyeth był mistrzem w uchwyceniu cichych, spokojnych momentów, gdzie akwarela pomagała oddać introspekcję i melancholię bohaterów jego obrazów.
Polska XX wieku: Akwarela w kontekście nowoczesnych poszukiwań
Po 1930 roku, akwarela w Polsce zyskała na znaczeniu, zwłaszcza w kontekście nowych trendów artystycznych oraz zmieniających się postaw twórczych. W XX wieku technika ta przeszła od klasycznych przedstawień do nowoczesnych eksperymentów, co wpisywało się w globalne zmiany w sztuce. Polska akwarela tej epoki nie tylko kontynuowała tradycję z poprzednich dziesięcioleci, ale także wprowadzała innowacje, które wynikały z nowoczesnych prądów artystycznych, takich jak ekspresjonizm, surrealizm, a później abstrakcjonizm.
Okres międzywojenny (1930–1939)
W okresie międzywojennym akwarela w Polsce była wykorzystywana zarówno w malarstwie realistycznym, jak i w bardziej eksperymentalnych formach. Malarze związani z grupą "Kapistów", którzy nawiązali do modernizmu, inspirowali się awangardowymi trendami zachodnioeuropejskimi. Choć skupiali się głównie na malarstwie olejnym, akwarela była także obecna w ich twórczości jako medium o lżejszym, bardziej subtelnym charakterze.
Tadeusz Makowski, chociaż zmarł w 1932 roku, pozostawił po sobie szereg akwarel pełnych lirycznego nastroju i subtelności, w których delikatność kolorów była doskonałym medium do przedstawiania codziennych scen, dzieciństwa i subtelnych symboli. Jego akwarele dziecięce i sceny z życia codziennego były pełne ciepła i sentymentu.
Wśród artystów związanych z młodopolskim nurtem akwarela była wykorzystywana do uchwycenia krajobrazów i scen rodzajowych, choć w tym czasie inne techniki malarskie, jak malarstwo olejne, zyskiwały dominację. Jednak akwarela nadal była ceniona za możliwość uchwycenia światła, detali oraz delikatnych przejść tonalnych.
Po II wojnie światowej (1945–1989)
Po II wojnie światowej, akwarela w Polsce zyskała nowy wymiar i stała się jednym z głównych środków wyrazu w okresie powojennego odrodzenia. Po trudnych latach wojny artyści zaczęli szukać nowych dróg ekspresji. Akwarela, ze względu na swoje zalety – przejrzystość, delikatność i szybkość wykonania – była idealnym medium do oddania nastrojów tamtej epoki.
Pozytywizm i realizm socjalistyczny
Pod wpływem okresu realizmu socjalistycznego w sztuce, akwarela była wykorzystywana do przedstawiania scen przemysłowych, portretów bohaterów pracy oraz scen z życia codziennego. Jednakże w tym okresie artystów starano się kontrolować, aby sztuka była zgodna z ideologią komunistyczną, co wpłynęło na wybór tematów i stylów malarskich.
Grupa "Zrzeszenie Artystów" i postawa eksperymentalna
Po 1950 roku, w latach 50-60-tych, młodsze pokolenia artystów, szczególnie związani z Grupą "Zrzeszenie Artystów", zaczęli eksperymentować z formą akwareli, wykorzystując abstrakcję i geometryczne formy. W tym okresie akwarela była używana nie tylko do realistycznych przedstawień, ale także do eksperymentalnych poszukiwań. Przykładem może być Jerzy Tchórzewski, który łączył w swoich akwarelach różnorodne techniki, tworząc dzieła pełne ekspresji.
Akwarela jako narzędzie nowoczesnej ekspresji
W drugiej połowie XX wieku, szczególnie w latach 70-tych i 80-tych, akwarela stała się popularnym medium wśród artystów, którzy szukali nowoczesnych środków wyrazu. Artyści tacy jak Zdzisław Beksiński czy Andrzej Wróblewski eksperymentowali z akwarelą, łącząc ją z innymi technikami malarskimi i tworząc obrazy pełne mroku i symboliki.
Beksiński wykorzystywał akwarelę do tworzenia swoich charakterystycznych, surrealistycznych kompozycji, które były pełne niepokoju, a także do budowania atmosfery i napięcia. Jego akwarele, pełne abstrakcyjnych kształtów i intensywnych kolorów, były w pełni nowoczesnym podejściem do tej techniki, będąc eksperymentem z formą i przestrzenią.
Po 1989 roku: Akwarela w sztuce współczesnej
Po 1989 roku akwarela w Polsce weszła w nową erę. Artyści współcześni, zwłaszcza młodsze pokolenia, zaczęli łączyć tę technikę z nowoczesnymi formami sztuki. Beata Murawska i Ewa Karpinska kontynuowały eksperymenty z akwarelą, stosując ją w kontekście nowoczesnych poszukiwań artystycznych. Ich prace były pełne subtelnych i awangardowych kompozycji, które łączyły abstrakcję z elementami naturalistycznymi.
Współcześnie, akwarela stała się jednym z popularniejszych mediów wśród artystów zajmujących się sztuką ilustracyjną, artystycznym malarstwem portretowym i krajobrazowym. Współczesne techniki akwarelowe, takie jak eksperymenty z mieszanymi mediami, pozwoliły na tworzenie nowych, interesujących form wyrazu, które łączą tradycję z nowoczesnością.
XX wiek w Polsce był czasem, w którym akwarela przeżywała swoje odrodzenie i eksperymenty. Artyści, od Makowskiego i Wyspiańskiego po współczesnych twórców, korzystali z jej zalet, by wyrazić różnorodne emocje, od lirycznych przedstawień dzieciństwa po mroczne, surrealistyczne kompozycje. Akwarela stała się medium pełnym możliwości, które pozwalało artystom łączyć klasyczne formy z nowoczesnymi, stając się narzędziem do wyrażenia osobistej wrażliwości, a także eksperymentów z kolorem i przestrzenią.
W XX wieku akwarela stała się narzędziem do eksperymentów i poszukiwań artystycznych na całym świecie. Została przyjęta zarówno przez artystów realistów, którzy wykorzystywali jej delikatność i przejrzystość do tworzenia introspekcyjnych pejzaży, jak i przez abstrakcjonistów, którzy odkryli w niej doskonałe medium do wyrażania emocji i symboliki. Technika ta stała się jednym z głównych narzędzi do wyrażania subiektywnych wrażeń, a jej elastyczność pozwalała na tworzenie zarówno delikatnych, jak i dynamicznych kompozycji. Akwarela w XX wieku nie tylko przeszła ewolucję w kontekście techniki, ale stała się także pełnoprawnym medium, które wykraczało poza swoje tradycyjne granice.
Akwarela w wieku XXI - współczesne spojrzenie na świecie i w Polsce
W XXI wieku akwarela przeżywa prawdziwy renesans – zarówno jako tradycyjne medium malarskie, jak i jako przestrzeń dla nowoczesnych eksperymentów artystycznych. Po latach niedoceniania jej jako „pomocniczej” techniki szkicowej, współcześni artyści przywrócili jej pełnoprawny status środka wyrazu, który doskonale łączy subtelność, lekkość i przejrzystość z nowoczesną ekspresją.
Nowoczesne podejście do tradycji
Dzisiejsza akwarela wciąż bazuje na klasycznych wartościach – umiejętnym operowaniu wodą, przezroczystości barw, delikatności i precyzji – ale jednocześnie coraz częściej staje się polem do eksperymentów formalnych i konceptualnych. Artyści odchodzą od akademickich reguł, czerpiąc z różnych źródeł: fotorealizmu, sztuki abstrakcyjnej, minimalizmu, a także street artu czy grafiki cyfrowej.
Dzięki dostępności nowych materiałów, takich jak pigmenty o wysokiej światłotrwałości, papiery o różnorodnej fakturze czy profesjonalne pędzle syntetyczne, współczesna akwarela pozwala na osiąganie efektów wcześniej trudnych do uzyskania. Powstają warstwowe kompozycje, strukturalne efekty, a także hybrydowe techniki łączące akwarelę z tuszem, pastelami, kredką czy nawet mediami cyfrowymi.
Fotorealizm i nowa figuracja
Jednym z silnych nurtów we współczesnej akwareli jest fotorealizm, który wykorzystuje potencjał tej techniki do oddawania najdrobniejszych detali przy jednoczesnym zachowaniu lekkości i światła. Dzięki przezroczystości farby, artyści mogą osiągać subtelne przejścia tonalne, a także głębię i naturalność, które trudno uzyskać w innych mediach.
Wielu współczesnych twórców sięga również po nową figurację – tworząc pełne ekspresji portrety, sceny rodzajowe czy ilustracje o silnym ładunku emocjonalnym, często inspirowane popkulturą, literaturą i osobistymi doświadczeniami.
Abstrakcjonizm i wolność wyrazu
Z drugiej strony, coraz więcej artystów wybiera drogę abstrakcji, wykorzystując akwarelę do eksploracji koloru, faktury i kompozycji. Prace takie są często bardzo ekspresyjne, pozbawione jednoznacznej narracji, ale silnie oddziałujące na zmysły i emocje odbiorcy. Akwarela pozwala tu na tworzenie spontanicznych gestów, przypadkowych plam i kontrolowanego „wypadku”, który staje się częścią procesu twórczego.
Akwarela cyfrowa
Nowością XXI wieku jest także akwarela w sztuce cyfrowej – zarówno jako efekt naśladowany w programach graficznych (np. Procreate, Adobe Fresco), jak i jako forma łącząca tradycyjne malowanie z cyfrowym retuszem. Wielu artystów tworzy najpierw kompozycję w akwareli, a następnie skanuje ją i przekształca w cyfrowy obraz, co otwiera możliwości publikacji, animacji, a nawet projektowania użytkowego.
Globalna społeczność i internetowa rewolucja
Współczesna akwarela to także fenomen globalnej społeczności online. Platformy takie jak Instagram, Behance czy YouTube umożliwiają artystom prezentowanie swoich prac szerokiej publiczności i wzajemną inspirację.
Akwarela na świecie
Na świecie akwarela w XXI wieku stała się narzędziem nie tylko w tradycyjnym malarstwie, ale także w sztuce cyfrowej, ilustracji oraz projektowaniu graficznym. Artyści tacy jak Thomas Schaller i Dusan Djukaric pokazali, jak akwarela może być stosowana w architektonicznych i pejzażowych przedstawieniach, tworząc jednocześnie obrazy pełne światła, koloru i tekstury. Współczesna akwarela coraz częściej łączy się z innymi mediami, jak tusz, akryl czy węgiel, tworząc wielowarstwowe, ekspresyjne prace.
Ponadto, na przestrzeni ostatnich dwóch dekad, techniki akwarelowe zostały zaadoptowane do ilustracji komiksów i książek dla dzieci, gdzie ich subtelne przejścia kolorystyczne idealnie pasują do stworzenia atmosfery i ekspresji.
Współczesna scena artystyczna akwareli jest pełna wybitnych artystów, którzy wprowadzili technikę na nowe, unikalne tory, eksperymentując z formą, światłem i kolorem. Wśród światowych mistrzów akwareli, którzy wyróżniają się na tle współczesnej twórczości, można wymienić artystów z różnych zakątków świata, którzy dzięki swojej oryginalnej wrażliwości artystycznej oraz technice malowania, wnieśli wiele do rozwoju tej formy sztuki.
https://www.thomasschaller.com/ ; https://www.dusandjukaric.com/gallery
Liu Yi (Chiny)
Liu Yi to chiński artysta, którego prace łączą tradycyjne chińskie techniki malarskie z nowoczesnym podejściem do akwareli. Jest szczególnie znany z malowniczych portretów oraz subtelnych, melancholijnych pejzaży. Jego obrazy wyróżniają się delikatnością i niezwykłą dbałością o szczegóły, z wyraźnym naciskiem na harmonię światła i cienia. Prace Liu Yi są pełne ciszy i spokoju, a jego technika charakteryzuje się umiejętnością uchwycenia emocji w subtelnych przejściach tonalnych.
https://www.instagram.com/liuyi_1102/?hl=pl
Alvaro Castagnet (Urugwaj)
Alvaro Castagnet to urugwajski artysta, który w swojej twórczości akwarelowej bada dynamikę światła i cienia. Jego kompozycje, szczególnie te przedstawiające miejskie pejzaże, cechują się ekspresyjnym podejściem do koloru i techniki malowania. Castagnet jest mistrzem oddawania atmosfery chwili — w jego pracach można poczuć ruch, życie i zmysłowość przestrzeni. Jego obrazy charakteryzują się swobodnym stylem, który łączy techniczną precyzję z pełną ekspresji artystyczną wrażliwością.
https://alvarocastagnet.net/
Joseph Zbukvic (Australia)
Joseph Zbukvic to artysta australijski, który jest uznawany za jednego z najwybitniejszych współczesnych mistrzów akwareli. Jego miejskie pejzaże, zwłaszcza te przedstawiające sceny z życia miast, oddają wyjątkową atmosferę chwili z niezwykłą precyzją i lekkością. Zbukvic mistrzowsko operuje światłem, tworząc kompozycje, które są pełne subtelnych przejść tonalnych i jednocześnie mają ogromną dynamikę. Jego obrazy są pełne emocji, uchwyconych w delikatnych akwarelowych warstwach.
https://www.josephzbukvic.com/
Nicolas Lopez (Peru)
Nicolas Lopez to peruwiański artysta, którego prace charakteryzują się wyjątkową ciemną tonacją. Jego akwarele często przedstawiają architekturę i pejzaże, w których dominują monochromatyczne palety, tworzące dramatyczny nastrój. Lopez używa akwareli do uzyskania efektów głębi i tajemniczości, prezentując świat w tonach ciemnych, co daje jego dziełom niezwykłą intensywność i atmosferę.
https://www.instagram.com/nicolas.lopez.art/
Prafull Sawant (Indie)
Prafull Sawant to indyjski artysta, którego akwarele są pełne nasyconych kolorów i atmosferycznych efektów. Jego prace wyróżniają się bogactwem odcieni oraz subtelnym operowaniem światłem i cieniem, co pozwala uzyskać głębię i złożoność przedstawianych scen. Sawant często tworzy obrazy inspirowane indyjskim krajobrazem i kulturą, łącząc tradycyjne motywy z nowoczesnym podejściem do techniki akwarelowej.
https://www.prafullsawant.com/
Thomas Schaller (USA)
Thomas Schaller to jeden z najbardziej cenionych współczesnych mistrzów akwareli, znany przede wszystkim z mistrzowskiego uchwycenia światła, przestrzeni oraz architektury. Jego prace, pełne intensywnych kolorów i dynamicznych kompozycji, często przedstawiają miejskie pejzaże, historyczne budynki oraz krajobrazy. Schaller umiejętnie łączy realistyczne odwzorowanie szczegółów z artystycznym podejściem do koloru i przestrzeni. Jego obrazy charakteryzują się precyzyjnie zbudowaną atmosferą, w której światło i cień odgrywają kluczową rolę. Jako artysta, Schaller zdobył uznanie zarówno w Stanach Zjednoczonych, jak i na całym świecie, i jest uważany za jednego z najlepszych współczesnych malarzy akwarelowych, specjalizujących się w pejzażach i architekturze.
Alex Hillkurtz (Francja)
Alex Hillkurtz to artysta i ilustrator, który wykorzystuje akwarelę do przedstawiania miejskich pejzaży i scen z życia codziennego. Jego prace często charakteryzują się prostą, ale niezwykle wyrazistą kompozycją, w której kolory i detale są zastosowane w sposób przemyślany i wyważony. Hillkurtz w swoich akwarelach uchwyca atmosferę miejsc, ludzi oraz codziennych czynności w sposób, który łączy realizm z delikatnością i subtelnością techniki akwarelowej. Artysta jest także znany z tworzenia ilustracji do książek, plakatów i innych mediów, gdzie jego styl jest rozpoznawalny dzięki zastosowaniu lekkiej, a zarazem wyrazistej palety kolorów.
https://www.alexhillkurtzart.com/
Michael Solovyov (Kanada)
Michael Solovyov to rosyjski artysta, który zyskał uznanie na międzynarodowej scenie dzięki swoim wyjątkowym dziełom akwarelowym. Solovyov specjalizuje się w malarstwie pejzażowym i portretowym, a jego prace wyróżniają się subtelnym podejściem do światła, koloru oraz atmosfery. Jego obrazy często ukazują miejskie widoki, architekturę oraz sceny z życia codziennego, które zostały uchwycone w sposób pełen delikatności i liryzmu. Artysta w mistrzowski sposób łączy realizm z emocjonalnym podejściem do kompozycji, dzięki czemu jego prace są pełne harmonii i subtelności, charakterystycznych dla techniki akwareli.
https://www.instagram.com/michaelsolovyev/
Akwarela w Polsce
W Polsce współczesna akwarela również przeżywa swój renesans. W XXI wieku w Polsce technika akwareli zyskała nowe życie i silne środowisko artystyczne, które z sukcesem działa na rzecz jej promocji i rozwoju. Kluczową rolę w tym procesie odgrywają stowarzyszenia i zrzeszenia akwarelistów, skupiające zarówno uznanych twórców, jak i młodych artystów, którzy odkrywają potencjał tej niezwykle wymagającej, ale i ekspresyjnej techniki malarskiej.
Najważniejszą i najbardziej rozpoznawalną organizacją w Polsce promującą akwarelę jest Stowarzyszenie Akwarelistów Polskich (SAP), założone w 2001 roku. Jego misją jest ukazanie pełnej wartości techniki akwarelowej jako autonomicznego środka wyrazu artystycznego.
Dużą rolę odgrywają także media cyfrowe które zrzeszają w sposób globalny zarówno polskich, jak i zagranicznych akwarelistów.
Coraz większą popularnością w Polsce cieszą się warsztaty i kursy akwareli, na których zarówno amatorzy, jak i profesjonalni artyści doskonalą swoje umiejętności i poznają nowe techniki malarskie. Akwarela zyskała także uznanie wśród młodszych artystów, którzy łączą ją z nowoczesnymi trendami, tworząc dzieła o nowoczesnym, często minimalistycznym charakterze.
Polscy artyści współczesnej akwareli zyskali uznanie zarówno w kraju, jak i za granicą, rozwijając technikę w różnorodnych kierunkach, od realistycznych przedstawień architektury po abstrakcyjne eksperymenty.
Oto kilku z nich, którzy mają znaczący wpływ na współczesną scenę artystyczną:
Krzysztof Ludwin – Jako jeden z najbardziej rozpoznawalnych polskich akwarelistów, Ludwin specjalizuje się w miejskich pejzażach, często przedstawiając charakterystyczne fragmenty polskich miast. Jego prace cechuje niezwykła dynamika kompozycji. Ludwin potrafi uchwycić ducha miast, ich strukturę, ale także zmienność światła, co sprawia, że jego obrazy ożywają i wciągają widza w świat codziennych scen. Jest twórcą unikalnego stylu zwanego „nerwowym ekspresjonizmem”
https://www.ludwin.pl/
Michał Suffczyński – Jako artysta i architekt, Michał Suffczyński łączy swoją pasję do architektury z miłością do malarstwa, tworząc akwarele, które są hołdem dla zabytkowych budowli i miejskich krajobrazów. Jego prace pełne są subtelnych detali, których nie sposób nie docenić – widać w nich zarówno wrażliwość artysty na otaczający świat, jak i precyzyjne oko architekta. Suffczyński szczególnie uwielbia portretować zabytkowe miejsca, nadając im nowe życie i pokazując je w nowym świetle, co czyni jego prace niezwykle unikalnymi.
https://www.facebook.com/michal.suffczynski/
Adam Papke – Jego akwarele to pełne delikatności i subtelności przedstawienia natury, w których artysta uchwyca jej intymny charakter. Papke często maluje pejzaże, które emanują spokojem i harmonią. Jego obrazy charakteryzują się miękkimi przejściami kolorystycznymi i efektami świetlnymi, które nadają pracom magiczny, niemal eteryczny charakter. W swojej twórczości artysta stawia na subtelność i wrażliwość, co sprawia, że jego akwarele są pełne emocji i refleksji.
https://www.instagram.com/adampapkewatercolours/
Stanisław Przewłocki - to jeden z najbardziej cenionych współczesnych polskich akwarelistów, którego twórczość jest znana na całym świecie. Przewłocki słynie z doskonałego warsztatu, szczególnego wyczucia światła i przestrzeni, które sprawiają, że jego obrazy nabierają niepowtarzalnego charakteru. Artysta specjalizuje się w malowaniu pejzaży i architektury, ale jego prace mają również elementy subtelnej abstrakcji. Niezwykle cenione są jego miniatury, w tym jedyny na świecie autoportret stworzony na ziarnku morskiego piasku. Tego rodzaju dzieła ukazują niezwykłą precyzję artysty i jego unikalne podejście do akwareli.
https://www.facebook.com/stanislaw.przewlocki
Michał Jasiewicz - to architekt z wykształcenia i artysta z pasji, który w swojej twórczości łączy precyzję rysunku architektonicznego z malarską swobodą akwareli. Jego prace często przedstawiają miejskie pejzaże, a szczególną uwagę poświęca atmosferze światła i koloru w przestrzeni miejskiej. Jasiewicz bawi się perspektywą i fakturą, tworząc kompozycje pełne dynamiki i ekspresji. Często maluje sceny z Krakowa, Lwowa czy innych europejskich miast, oddając ducha miejsca w sposób unikalny, lekki i zarazem pełen emocji. Tworzy także urokliwe pejzaże.
https://www.michaljasiewicz.com/
Tytus Brzozowski - to kolejny artysta o wykształceniu architektonicznym, którego prace zyskały szerokie uznanie zarówno w Polsce, jak i za granicą. Jego charakterystyczny styl to połączenie fantastycznych miejskich pejzaży z elementami surrealizmu i bajkowej narracji. Brzozowski tworzy kolorowe, dynamiczne kompozycje, w których rzeczywiste budynki i ulice Warszawy (i nie tylko) zyskują nowe, poetyckie życie. Akwarela w jego rękach staje się narzędziem do tworzenia światów marzeń – złożonych, bogatych w detale i pełnych nostalgii.
https://tytusbrzozowski.pl/
Artur Przybysz - to artysta, który z dużym wyczuciem operuje kolorem i światłem. Jego prace często balansują na granicy pejzażu i impresji, niosąc ze sobą nastrojowość i subtelną narrację. W jego twórczości widać fascynację naturą i jej ulotnymi momentami – poranną mgłą, odbiciem światła na wodzie, dramatycznymi chmurami. Doskonale komponuje je w pejzażu miejskim i architektonicznym. Przybysz potrafi w swoich akwarelach uchwycić nastrój chwili, co sprawia, że jego prace są pełne emocji i atmosfery. Akwarela służy mu nie tylko jako technika, ale jako język ekspresji osobistych przeżyć i kontemplacji natury.
https://arturprzybysz.pl/
Akwarela w XXI wieku to technika, która zachowuje swoje klasyczne walory, jednocześnie otwierając się na nowe interpretacje i eksperymenty. Dziś jest wykorzystywana w różnych dziedzinach sztuki, od tradycyjnego malarstwa, przez ilustrację, aż po cyfrową twórczość. W Polsce, jak i na całym świecie, akwarela pozostaje medium, które umożliwia artystom wyrażenie emocji, przejrzystości, subtelności, a także innowacyjności, łącząc tradycję z nowoczesnością.
Podsumowanie
Malarstwo akwarelowe w XX i XXI wieku to fascynująca podróż przez zmieniające się konteksty kulturowe, technologiczne i estetyczne. Wiek XX przyniósł tej technice upragnioną niezależność – wyemancypowała się z roli pomocniczej wobec oleju czy grafiki i stała się pełnoprawnym środkiem wyrazu artystycznego. Kolejne dekady przynosiły różnorodne kierunki: od subtelnego impresjonizmu i modernistycznych uproszczeń po śmiałe eksperymenty formalne i abstrakcje. Akwarela stawała się świadectwem przemian – była zarówno intymnym notatnikiem emocji, jak i narzędziem konceptualnym, zdolnym komentować świat.
Przełom wieków to z kolei czas demokratyzacji tej techniki. Internet i media społecznościowe zmieniły reguły gry – dostęp do wiedzy, warsztatów, inspiracji i międzynarodowych społeczności sprawił, że akwarela wyszła z galerii i szkicowników do codziennego obiegu. Dziś można mówić o globalnym odrodzeniu zainteresowania akwarelą – od zjawiska urban sketchingu, przez festiwale tematyczne, po obecność w ilustracji, designie i edukacji artystycznej. Współcześni artyści łączą klasyczne podejście z nowoczesnymi technologiami, tworząc dzieła, które nie tylko zachwycają lekkością, ale i skłaniają do refleksji.
Historia akwareli to zatem nie tylko opowieść o farbach, wodzie i papierze – to historia o wrażliwości, odwadze i ciągłym poszukiwaniu. Współczesność pokazuje, że ta technika, choć z pozoru delikatna, ma w sobie ogromną siłę – potrafi przetrwać, odnawiać się i nieustannie inspirować kolejne pokolenia twórców.
*******
CO POWIESZ NA WSPÓLNĄ KAWĘ PO WSZYSTKICH 3 CZĘŚCIACH ??
