W dzisiejszej części wracamy do tematu poszukiwania inspiracji oraz źródeł z których możemy czerpać.
***********
Plan artykułu:
niebieski- częśc 1 (dostępny TUTAJ) biały- część 2
1. Natura – niewyczerpane źródło form i kolorówo spacery po lesie, nad wodą, w górach
o szybkie szkice w plenerze (urban sketching, field notes)
o zmieniające się pory roku jako temat cykli
2. Codzienność – piękno w rzeczach zwykłych
o przedmioty w domu, jedzenie, filiżanka herbaty
o światło wpadające przez okno
o martwa natura z własnego biurka
3. Podróże i nowe miejsca
o znane miasta w nowym świetle
o detale architektoniczne, lokalne pejzaże
o szkicowniki podróżne jako forma pamiętnika
4. Inni artyści
o rady mistrzów i doświadczonych kolegów
o wywiady z artystami
5. Kultura i sztuka
o wizyty w muzeach i galeriach
o albumy malarzy, klasyków i współczesnych twórców
o inspiracje z literatury, muzyki i filmu
6. Fotografia i media społecznościowe
o zdjęcia własne lub dostępne na licencjach (Unsplash, Pexels)
o konta inspirujących akwarelistów na Instagramie, Pinterest
o interpretacja gotowych zdjęć we własnym stylu
7. Zabawa i eksperyment
o przypadkowe plamy, technika bez planu
o malowanie do muzyki
o ograniczenia jako inspiracja (np. tylko dwa kolory)
8. Rozmowy i wspólne malowanie
o grupy akwarelowe online i na żywo
o wyzwania malarskie
o nauka od innych
Inspiracja
nie zawsze spada z nieba – często trzeba po nią sięgnąć samemu. I
właśnie w tej aktywnej postawie tkwi magia twórczości. Szukaj, próbuj,
eksperymentuj – a świat sam zacznie podsuwać Ci kolejne obrazy do
namalowania
********
5. Kultura jako źródło inspiracji – od muzeów po dźwięki
Kultura to nie tylko dziedzictwo. To też żywe pole eksperymentu, gdzie spotykają się epoki, techniki i emocje. Dla malarza – to niewyczerpane źródło nie tylko obrazów, ale i idei. Wystarczy zrezygnować z postawy turysty i wejść w przestrzenie kultury jak artysta: z pytaniami, z ciekawością, z gotowością do przekształcenia bodźca w własny wyraz.
Muzea – spojrzenie w przeszłość, by odkryć siebie
Zwiedzanie muzeum to dla wielu artystów rytuał. Ale wizyta w galerii to nie tylko kontemplacja dawnych mistrzów – to aktywny dialog:
• Jak Rembrandt malował światło, a jak Caravaggio?
• Co sprawia, że Turner oddaje atmosferę?
• Dlaczego Vermeer jest tak oszczędny, a jego obrazy pulsują życiem?
Warto robić notatki wizualne, szkice detali, zapisywać refleksje. Jedno spojrzenie na obraz sprzed 300 lat może stać się impulsem do własnego szkicu – nie jako kopia, ale jako kontynuacja rozmowy z tym, co było.
Praktyka:Weź szkicownik do muzeum i zamiast rysować całe obrazy, skup się na jednym detalu: fałd ubrania, dłoni, świetle na ceramice. Zadaj sobie pytanie: jak oddałbym to akwarelą?
Wystawy współczesne – nowe media, nowe emocje
Zupełnie inne bodźce czekają na wystawach sztuki współczesnej. Tu dominują:
• instalacje,
• performance,
• sztuka konceptualna.
Na pierwszy rzut oka – często odległe od akwareli. Ale warto wyjść poza medium i zapytać:
• Co czuję wobec tej formy?
• Jaką ideę niesie?
• Czy jestem gotów/mogę ją przefiltrować przez swój język malarski?
Czasem wystarczy jedno zdanie z opisu pracy, by zrodziła się seria obrazów. Nie kopiuj formy – przetwórz emocję, przepisz ideę na swój język.
Książki i poezja – słowo, które rodzi obraz
Dla wielu akwarelistów słowo pisane to źródło równie silne co obraz. Zwłaszcza poezja – z jej skrótowością, rytmem, metaforyką – może uruchamiać malarską wyobraźnię.
Praktyka:
• Weź jeden wers i spróbuj stworzyć do niego akwarelę.
„Woda błyszczy jakby była zmyślona” – co byś namalował?
• Ilustruj fragmenty prozy – nie dosłownie, ale jako impresję.
• Twórz „tryptyki słowno-wizualne” – słowo, szkic, refleksja.Inspirujące mogą być też dzienniki artystów, eseje o malarstwie, listy malarzy. Ich proces twórczy, wątpliwości, olśnienia – pokazują, że każdy błądzi, ale warto iść.
Muzyka – rytm i kolor dźwięku
Choć muzyka jest medium zupełnie innym, to działa na naszą wyobraźnię w sposób zaskakująco malarski.
• Impresjoniści muzyczni, jak Debussy czy Ravel, malowali dźwiękiem – słuchając ich, można „zobaczyć” obrazy.
• Muzyka filmowa – np. Alexandre Desplat, Max Richter – może wywołać narrację bez słów.
• Jazz – z jego swobodą improwizacji – to idealna towarzyszka luźnych szkiców i eksperymentów z wodą.
Praktyka:
Maluj przy muzyce – ale świadomie. Zmień styl w zależności od tego, czego słuchasz. Zanotuj różnice.
Film, fotografia, teatr – kadrowanie emocji
Filmy i zdjęcia uczą kompozycji, nastroju, światła. Teatr – ekspresji gestu i napięcia między postaciami. Warto analizować sceny filmowe:
• jak ustawione jest światło?
• co tworzy nastrój?
• jakie kolory dominują i dlaczego?Fotografia uliczna potrafi uchwycić emocję w milisekundzie. Przenieś to na papier – jak uchwycić moment, który się kończy, zanim powstał?
Sztuka (nie tylko) wizualna – filtruj, nie przetwarzaj wprost
Ważna zasada:
Inspiracja to nie cytat. To odpowiedź.
Nie musisz „malować Debussy’ego” ani ilustrować filmu. Możesz wyciągnąć z nich napięcie kolorystyczne, ruch, atmosferę. Kultura to ocean – ale Twoja akwarela może być łódką, która wybiera tylko to, co naprawdę porusza.
Kultura jako dialog z wyobraźnią
Kiedy wchodzisz do muzeum, otwierasz książkę, słuchasz muzyki – nie jesteś biernym odbiorcą. Jesteś współtwórcą. Artysta nie kopiuje kultury – on ją przeżywa i przetwarza, żeby stworzyć coś własnego.
Każda wystawa, każda piosenka, każdy spektakl – to zaproszenie. Nie do podziwiania. Do rozmowy. I do tworzenia.
6. Fotografia i media społecznościowe jako źródło inspiracji
W czasach cyfrowych, kiedy każdy ma aparat w kieszeni, a na Instagramie codziennie pojawiają się miliony nowych zdjęć – łatwo uznać, że inspiracja to kwestia scrollowania. Ale dla malarza – a zwłaszcza akwarelisty – fotografia to nie tylko obraz, to także narzędzie nauki patrzenia, kadrowania, rozumienia światła i koloru. Media społecznościowe natomiast są przestrzenią kontaktu, rozmów, inspiracji, ale też porównań, które mogą być pułapką.
Fotografia jako pomocnik malarza – nie jako konkurencja
Dobrze zrobione zdjęcie może być świetnym punktem wyjścia do obrazu – ale nie gotowym obrazem.
Co warto analizować w fotografii?
• kompozycję i linię prowadzącą oko,
• źródło i kierunek światła,
• relacje kolorów (ciepło-zimno, kontrast, harmonia),
• atmosferę i nastrój (mgła, złota godzina, deszcz, cień).
Praca z fotografią może być początkiem cyklu:
1. obserwacja → 2. szkic z natury → 3. zdjęcie → 4. szkic z pamięci → 5. obraz finalny
Nie musisz dokładnie kopiować – wręcz przeciwnie, fotografia to tylko „nuty”, a Twoje malowanie to ich „interpretacja”.
Praktyka:• wybierz jedno zdjęcie i zrób trzy różne wersje w akwareli: dokładną, swobodną, abstrakcyjną. Zobacz, jak zmienia się Twoje postrzeganie tematu.
Media społecznościowe – galeria świata w kieszeni
Instagram, Pinterest, Behance, Facebook, YouTube, TikTok – to dziś nie tylko platformy do promocji, ale ogromne, nieustannie rozwijające się galerie sztuki.
Co możesz tam znaleźć?
• nowe techniki i podejścia,
• style z całego świata (np. japońska akwarela, ukraiński ekspresjonizm, francuska ilustracja),
• procesy pracy (filmy typu "timelapse" pokazujące powstawanie obrazu),
• recenzje materiałów i narzędzi,
• mini-kursy i tutoriale,
• rozmowy, relacje z wystaw, spojrzenia zza kulis.
Ważne: inspiruj się, nie porównuj. To największe wyzwanie współczesnego artysty.
ZANIM JEDNAK SKORZYSTASZ Z CUDZYCH ZDJĘĆ, BAZ FOTOGRAFII CZY PINTERESTA- PAMIĘTAJ O PRAWACH AUTORSKICH!
Jeśli nie wiesz co dozwolone zapraszam tutaj: https://inzynieriaakwarelowa.pl/test/zdjeciatutorialeprawo/
Pułapki mediów społecznościowych
Warto świadomie korzystać z tego źródła, bo może też:
• zabierać czas na działanie twórcze,
• wywoływać frustrację („wszyscy malują lepiej niż ja”),
• prowadzić do naśladowania zamiast wyrażania siebie.
Rozwiązanie?
• Stwórz sobie własną „kapsułę inspiracji” – folder z wybranymi zdjęciami, obrazami, kolorami, które naprawdę z Tobą rezonują. Nie scrolluj w nieskończoność.
• Ustal czas na „bierne chłonięcie” i czas na „aktywne tworzenie”.• Zadawaj pytania przy każdym zdjęciu: Co mnie tu porusza? Jak bym to namalował? Jak wyglądałaby moja wersja?
Fotografia własna – notatnik wizualny artysty
Nie musisz być profesjonalnym fotografem, by robić zdjęcia z myślą o przyszłych obrazach. Wystarczy telefon, oko i chwila refleksji:
• Zwracaj uwagę na ciekawe światło – poranki, zmierzchy, światło przez firankę.
• Dokumentuj tekstury, rośliny, architekturę – bez presji „ładnego zdjęcia”.
• Rób zdjęcia „serii” – ten sam obiekt o różnych porach dnia, w różnych warunkach.
To osobisty zbiór tematów, który zawsze masz przy sobie. Możesz z niego korzystać w każdej chwili.
Inspirujące profile i hashtagi
Oto kilka sposobów, by poszukiwać wartościowych treści (a nie bezładnego chaosu):
Hashtagi na Instagramie:
• #watercolorart
• #aquarellepainting
• #urbansketchers
• #pleinairpainting
• #sketchbookinspiration
Kanały YouTube i profile artystów:
• process videos (np. „day in the life of an artist”),
• porównania materiałów,
• warsztaty online i relacje z plenerów.
Z czasem znajdziesz swoich ulubionych twórców – i pamiętaj, że to nie są konkurenci, lecz towarzysze drogi twórczej.
Cyfrowy świat jako okno – nie lustro
Fotografia i media społecznościowe to okna na świat – ale musisz pamiętać, że nie są one odbiciem Ciebie. To zewnętrzne źródła bodźców, które mają wzmacniać Twój własny głos, a nie go zagłuszać.
Nie chodzi o to, by być kimś innym. Chodzi o to, by zobaczyć siebie – w świetle, kadrze, kolorze, który naprawdę czujesz.
7. Zabawa i eksperyment – odkrywanie akwareli bez ograniczeń
Akwarela to wyjątkowe medium: dynamiczne, nieprzewidywalne i pełne magii. Jej charakterystyczne rozmycia, przenikania barw i subtelne gradienty powstają dzięki zaskakującym interakcjom wody i pigmentu. Aby w pełni ją poznać, trzeba nie bać się bawić i eksperymentować.
Dlaczego zabawa jest tak ważna?
• Zabawa wyzwala kreatywność bez presji efektu.
• Pozwala zrelaksować się i nawiązać autentyczny kontakt z materiałem.
• Umożliwia odkrycie indywidualnego stylu.
• Uczy reagowania na niespodziewane efekty i korzystania z nich.
Eksperymentowanie jako metoda nauki
Eksperyment w akwareli to nie chaos, ale świadome testowanie i obserwacja:
• jak pigment rozlewa się na mokrym papierze,
• jak reaguje na różne tekstury papieru,
• jak łączą się kolory,
• jak zmienia się efekt w zależności od ilości wody,• jak wpływa użycie różnych pędzli i narzędzi.
Przykłady eksperymentów i zabaw
1. Malowanie na mokro i sucho
o Testuj różnice między techniką mokrej plamy (wet-on-wet) a nakładaniem suchej warstwy (wet-on-dry).
o Obserwuj, jak kolory rozlewają się lub trzymają ostre krawędzie.
2. Zabawa teksturą
o Dodawaj sól do jeszcze mokrej farby, obserwując efekt „kryształków” i struktury.
o Używaj plastikowej folii, bibuły, gąbki, aby tworzyć wzory i nierówności.
3. Maskowanie i negatywna przestrzeń
o Używaj taśmy malarskiej lub płynów maskujących, by zachować jasne partie.
o Eksperymentuj z malowaniem negatywnej przestrzeni – zamiast malować obiekt, maluj tło wokół niego.
4. Warstwowanie i przenikanie
o Twórz przezroczyste warstwy, pozwalając farbom przenikać i mieszać się na papierze.
o Sprawdzaj, jak długo czekać na wyschnięcie przed nałożeniem kolejnej warstwy.
5. Nietypowe narzędzia
o Maluj palcami, patyczkami, pędzlami z różnych materiałów.
o Twórz efekty rozprysków, nacierania, zarysów.
6. Kolory i ich mieszanie
o Eksperymentuj z ograniczoną paletą kolorów.
o Sprawdzaj mieszanki ciepłych i zimnych barw.
o Używaj nietypowych kolorów, które niekoniecznie są realistyczne, by wyrazić nastrój.
Ćwiczenie: „Dzień eksperymentów”
Przeznacz jeden dzień na zabawę i testowanie:
• Przygotuj kilka małych arkuszy papieru akwarelowego.
• Zaplanuj serię eksperymentów, np. sól, warstwy, mokre i suche, nietypowe narzędzia.• Nie oceniaj efektów – zapisuj, co się stało i co można by wykorzystać w przyszłości.
Eksperymenty jako element codziennej praktyki
Regularne próby i zabawy z medium rozwijają intuicję i pewność siebie. Nie bój się błędów – każdy z nich to krok do lepszego zrozumienia farby i papieru.
Zabawa i eksperyment w akwareli to esencja twórczości. To dzięki nim uczymy się słuchać farby, a nie ją kontrolować. Pozwalają przełamać schematy i odkryć niepowtarzalny, własny styl. Akwarela to żywioł, który najlepiej poznaje się w ruchu, przy odwadze do nieprzewidywalności.
Najpiękniejsze obrazy powstają wtedy, gdy pozwalasz farbie tańczyć po papierze – a Ty jesteś tylko jej towarzyszem.
8. Rozmowy i wspólne malowanie – twórczość jako dialog
Sztuka, choć często powstaje w ciszy pracowni, jest z natury działaniem społecznym. Jest opowieścią, komunikatem, próbą porozumienia – ze światem, z odbiorcą, z samym sobą. Dlatego tak ważne są rozmowy i wspólne tworzenie. To one rozwijają spojrzenie, pozwalają wyjść poza własne ograniczenia, inspirują do poszukiwań.
Rozmowa z drugim artystą – jak spotkanie z innym światem
Spotkanie z innym twórcą to konfrontacja dwóch wrażliwości, ale też nauka patrzenia inaczej. Każdy artysta ma własną filozofię pracy, doświadczenia, metody – które mogą dla nas okazać się przełomowe.
Co można wynieść z rozmów z innymi twórcami?
• Nowe podejście do znanych tematów,
• inspirację do eksperymentów technicznych,
• świeże spojrzenie na własne prace,
• porady praktyczne (materiały, formaty, prezentacja),
• wsparcie w chwilach zwątpienia.To często niepozorne zdanie, powiedziane mimochodem, potrafi zostać w głowie na lata i zmienić kierunek twórczości.
Wspólne malowanie – moc wspólnego czasu
Wspólne malowanie – na plenerze, w pracowni, na warsztatach – to nie tylko forma praktyki, ale też forma obecności. Obecności wśród ludzi, którzy czują i myślą podobnie. To wzajemne inspirowanie się w czasie rzeczywistym – przez obserwację, rozmowę, wsparcie, a czasem nawet przez zdrową rywalizację.
Co daje wspólne malowanie?
• Możliwość porównania podejść do tego samego tematu,
• naukę poprzez obserwację (sposób trzymania pędzla, kolejność działań),
• dzielenie się materiałami, doświadczeniem, technikami,
• poczucie wspólnoty i przynależności.
Plenery, szkicowniki miejskie, sketchwalki, malarskie wyjazdy – to okazje do ćwiczenia uważności i doświadczania miejsc w sposób bardziej świadomy.
Inspirujące formy wspólnej pracy:
• Ciche malowanie – bez rozmów, w skupieniu, ale z obecnością innych.
• Wspólny temat – różne interpretacje – np. wszyscy malują ten sam most, ale każdy inaczej.
• Malowanie z wymianą prac – po 10 minutach oddajesz swój szkic komuś innemu.
• Konsultacje przy kawie – dzielenie się rozterkami, pytaniami, pomysłami.• Wystawy wspólne – prezentacja różnych spojrzeń na ten sam temat.
Zaufanie i otwartość – klucz do wspólnego tworzenia
Wspólne malowanie wymaga odwagi. Otwierasz się przed kimś, pokazujesz proces, czasem błędy. Ale właśnie w tym jest największa siła:
Nie jesteśmy sami w naszej niepewności, a dzielenie się drogą sprawia, że staje się ona lżejsza i bogatsza.
Wartościowe wspólnoty i wydarzenia
• Grupy lokalne i internetowe: np. Urban Sketchers, grupy na Facebooku (np. „Akwarela”, „Akwarela Forum”, „Inżynieria Akwarelowa”, „Akwarela- początek przygody”), społeczności online takie jak Patreon czy Discord.
• Plenery i warsztaty: możliwość nauki, rozmów, wymiany poglądów.
• Festyny, targi sztuki, wspólne wernisaże – kontakt z innymi odbiorcami i twórcami.
Tworzenie to nie tylko samotna podróż – to również rozmowa z innymi artystami, z widzem, z nauczycielem i z samym sobą. To z tych rozmów rodzą się przełomy, inspiracje, odkrycia. Wspólne malowanie zaś to nie tylko działanie techniczne – to dzielenie się przestrzenią twórczości, która nabiera nowego wymiaru dzięki obecności drugiego człowieka.
Zamiast patrzeć w puste kartki samotnie – spójrzmy razem. Może zobaczymy więcej.
Inspiracja jako niekończąca się podróż
Malarstwo akwarelowe, ze swoją ulotną naturą i nieprzewidywalnym charakterem, uczy nas czegoś więcej niż tylko techniki. Uczy nas uważności, zaufania do procesu, ale przede wszystkim: uczy nas żyć w sposób bardziej świadomy. Poszukiwanie inspiracji staje się w tej praktyce naturalnym rytuałem, wpisanym w codzienność – nie jako obowiązek, lecz jako otwarcie się na świat.
Przyglądając się różnorodnym źródłom inspiracji, widzimy wyraźnie, że nie ma jednej drogi. Inspiracja to stan gotowości – postawa otwartości, ciekawości i wrażliwości. Można ją znaleźć w pięknie natury, w architekturze odwiedzanych miast, w rozmowie z drugim artystą, w książce, w muzeum, w serwetce z kawiarni, na Instagramie, w plamie farby, w cieniu rzucanym przez stary dom. To wszystko jest potencjalnym impulsem do stworzenia czegoś nowego.
Twórczość jako rytm życia
Nie chodzi tylko o to, by szukać inspiracji – ale by żyć w sposób, który sprzyja byciu zainspirowanym. By codziennie patrzeć szerzej, dostrzegać więcej, zapisywać, notować, szkicować. Malowanie nie zaczyna się wtedy, gdy chwytamy za pędzel – ale dużo wcześniej. Zaczyna się wtedy, gdy zatrzymujemy się na chwilę, by zauważyć układ dachów, niebo odbite w kałuży, światło przesuwające się po ścianie.
Twórczość jako dialog
Twórczość nie musi być samotna. Rozmowy, wspólne malowanie, udział w plenerach czy warsztatach dają bezcenne poczucie wspólnoty i umożliwiają wzrost. Wspólna obecność, wymiana doświadczeń, obserwowanie innych w pracy – to wszystko pogłębia naszą praktykę i otwiera nowe ścieżki.
Twórczość jako zabawa i eksploracja
Nie zapominajmy, że sztuka to także radość z eksperymentu. Zaskoczenie tym, co zrobiła farba. Zachwyt nad niekontrolowanym efektem. Śmiech z nieudanego szkicu, który okazuje się lepszy niż planowany. Zabawa to przestrzeń wolna od ocen, w której najłatwiej rodzi się coś autentycznego.
Twórczość jako refleksja i rozwój
Na końcu każdej inspiracji – jest artysta. Jego spojrzenie. Jego decyzje. Jego wrażliwość. Dlatego równie ważne jak szukanie bodźców z zewnątrz, jest zatrzymanie się w ciszy i zadanie sobie pytań: Co mnie porusza? Co chcę powiedzieć? Co chcę pokazać światu? To w tej chwili zatrzymania rodzi się styl, kierunek i tożsamość artystyczna.
Na zakończenie – zaproszenie do czujności
Nie musisz przemierzać kontynentów, by się zainspirować. Czasem wystarczy zmienić kąt patrzenia. Spojrzeć na dobrze znane miejsce jakby po raz pierwszy. Wyjść z domu z otwartym szkicownikiem i oczami gotowymi na zachwyt. Rozmawiać. Błądzić. Testować. Śmiać się. Obserwować. Tworzyć.
Bo inspiracja to nie coś, co się znajduje.
To coś, czym się stajesz, gdy jesteś naprawdę obecny w świecie.
„Nie czekaj na inspirację. Ona już tam jest – w świetle, w cieniu, w rozmowie, w przypadkowej plamie farby. Twoim zadaniem jest tylko ją zauważyć.”
***********
KAWA JEST DOBRA BO SŁUŻY PRACY 🙂 MASZ MOŻLIWOŚĆ - LUBISZ CZYTAĆ TUTEJSZE TEKSTY - POSTAW KAWĘ !
